فیزیولوژی ورزشی
رقیه فخرپور؛ حمید یزدانشناس
چکیده
هدف: انتخاب نوع فعالیت ورزشی برای اثرگذاری بهتر در افراد چاق می‌تواند به عنوان عامل و چالشی مهم تلقی شود. از طرفی اسپکسین به صورت متمرکز و پیرامونی در تنظیم سیری و دریافت غذا، تحرک دستگاه گوارش، متابولیسم انرژی و متابولیسم گلوکز / لیپید نقش دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر هشت هفته تمرینات هوازی و 30-20-10 بر روی سطوح سرمی اسپکسین ...
بیشتر
هدف: انتخاب نوع فعالیت ورزشی برای اثرگذاری بهتر در افراد چاق می‌تواند به عنوان عامل و چالشی مهم تلقی شود. از طرفی اسپکسین به صورت متمرکز و پیرامونی در تنظیم سیری و دریافت غذا، تحرک دستگاه گوارش، متابولیسم انرژی و متابولیسم گلوکز / لیپید نقش دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر هشت هفته تمرینات هوازی و 30-20-10 بر روی سطوح سرمی اسپکسین و شاخص‌های پروفایل لیپیدی مردان چاق صورت گرفت.روش کار: پژوهش حاضر تجربی و نمونه آماری آن30 مرد چاق بودند که به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و تمرین 30-20-10 قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). فعالیت ورزشی هوازی و تمرین 30-20-10 به مدت هشت هفته متوالی اجرا گردید. قبل و بعد از شروع پروتکل، از آزمودنی‌ها اندازه‌گیری قد، وزن، حداکثراکسیژن مصرفی و همچنین خون‌گیری از سیاهرگ وریدی- بازویی به منظور ارزیابی میزان اسپکسین و نیمرخ لیپیدی انجام‌گرفت. یافته‌ها: نتایج بین گروهی نشان داد سطوح SPX و کلسترول تام در بین دو گروه تمرین هوازی و تمرین 30-20-10 تفاوت معناداری وجود داشت به طوری که با بررسی تفاوت میانگین‌ها بیشترین اثر گذاری بعد از تمرینات هوازی بوده است (001/0 =P و 005/0=P). اما سطوح HDL در بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (215=P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، احتمالا فعالیت ورزش هوازی نسبت به تمرینات 30-20-10 اثر بخشی بهتری بر روی سطوح سرمی اسپکسین و کلسترول در افراد چاق دارند.
